مسابقه نهج البلاغه (بخش چهارم)

تو همان خدای نامحدودی هستی که در اندیشه ها نگنجی تاچگونگی ذات تو را درک کنند.

نیایش امیرالمومنین

خدایا! تو سزاوار ستایش های نیکو،و بسیار و بیشمار تو را ستودن اگر تو را آرزو کنند پس بهترین آرزویی، و اگر به تو امید ببندند، بهترین امیدی.

خدایا! درهای نعمت بر من گشودی که زبان به مدح غیر تو نگشایم، و بر این نعمت ها غیر از تو را ستایش نکنم، و زبان را در مدح نومید کنندگان، و آنان که مورد اعتماد نیستند باز نکنم. خداوندا! هر ثناگویی از سوی ستایش شده پاداشی دارد، به تو امید بستم که مرا به سوی ذخائر رحمت و گنج های آمرزش آشنا کنی. خدایا! این بنده توست که تورا یگانه می خواند، توحید و یگانگی تو را سزاست،و جز تو کسی را سزاوار این ستایش ها نمی داند.