گاهی تمامی جهان در دستان ماست اما چشمهایمان در حسرت افقی دورتر بیمهابا مینگرند به سایههای محو داشتههایمان چون گنجی پنهان زیر خاک روزمرگی و ما محوِ خیال نداشتهها سرگردان...
برو بالا